τα βοηθητικά Τ κύτταρα είναι ικανά να επηρεάσουν μια ποικιλία ανοσοκυττάρων και η απόκριση των Τ κυττάρων (συμπεριλαμβανομένων των εξωκυτταρικών σημάτων που απεικονίζονται από κυτοκίνες) μπορεί να είναι απαραίτητη για μια επιτυχή έκβαση από τη μόλυνση. Για να είναι αποτελεσματικά, τα βοηθητικά Τ κύτταρα πρέπει να καθορίσουν ποιες κυτοκίνες θα επιτρέψουν στο ανοσοποιητικό σύστημα να είναι πιο χρήσιμο ή ευεργετικό για τον ξενιστή. Η κατανόηση ατομικά του τρόπου με τον οποίο τα βοηθητικά Τ κύτταρα ανταποκρίνονται στις ανοσολογικές προκλήσεις είναι επί του παρόντος μείζονος ενδιαφέροντος για την ανοσολογία, λόγω αυτής της γνώσης μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη στη θεραπεία της ασθένειας και στην αύξηση της αποτελεσματικότητας του εμβολιασμού.
T h 1 / T h 2 μοντέλο
τα πολλαπλασιαζόμενα βοηθητικά Τ κύτταρα που αναπτύσσονται σε δραστικά Τ κύτταρα διαφοροποιούνται σε δύο μείζονες υπότυπους των κυττάρων γνωστών ως Τ h 1 και Τ h 2 κύτταρα (επίσης γνωστή ως Τύπου 1 και Τύπου 2 βοηθητικών Τ κυττάρων, αντιστοίχως).
Εικόνα 467A | Διάγραμμα ρυθμιστικών Τ κυττάρων, τελεστικών Τ κυττάρων και δενδριτικών κυττάρων που δείχνει πιθανούς μηχανισμούς καταστολής από ρυθμιστικά Τ κύτταρα. | Gwilz / Attribution-Share Alike 4.0 International | Page URL : (https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Mechanisms_of_suppression_by_regulatory_T_cells.png) από το Wikimedia Commons
Συγγραφέας : Isidore Kerpan
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου