Ο χαλκός αντικατέστησε την πέτρα με όπλα. ιστορικά, το σπαθί αναπτύχθηκε στην Εποχή του Χαλκού, εξελίσσεται από το στιλέτο. τα πρώτα δείγματα χρονολογούνται περίπου στο 1600 π.Χ. το μετέπειτα σπαθί της Εποχής του Σιδήρου παρέμεινε αρκετά κοντό και χωρίς διασταύρωση. το spatha, όπως αναπτύχθηκε στον Ύστερο Ρωμαϊκό στρατό, έγινε ο προκάτοχος του ευρωπαϊκού σπαθιού του Μεσαίωνα, αρχικά υιοθετήθηκε ως, και μόνο στον Υψηλό Μεσαίωνα, εξελίχθηκε σε κλασσικό ξίφος οπλισμού με crossguard. τα ξίφη της πρώιμης εποχής του σιδήρου ήταν σημαντικά διαφορετικά από τα μεταγενέστερα σπαθιά από χάλυβα. Ήταν σκληρυμένα στη δουλειά, και όχι σκληρυμένα, που τους έκαναν περίπου το ίδιο ή ελαφρώς καλύτερα από την άποψη της αντοχής και της σκληρότητας από τα παλαιότερα χάλκινα ξίφη. αυτό σήμαινε ότι θα μπορούσαν ακόμη να λυγίσουν χωρίς σχήμα κατά τη χρήση. η ευκολότερη παραγωγή, ωστόσο,και η μεγαλύτερη διαθεσιμότητα της πρώτης ύλης επιτρέπεται για πολύ μεγαλύτερη κλίμακα παραγωγής.
Authors: Peter Skalfist
Belongs to collection: Ιστορία των όπλων και της στρατιωτικής τεχνολογίας από την έναρξή της
Pages: 148